«Κέντρο Φροντίδας Προσφύγων – εκεί όπου η αλληλεγγύη χαρίζεται απλόχερα»: Ένα αφιέρωμα από το parallaximag.gr (Απρίλιος, 2025)

Στο αφιέρωμά του με τίτλο «Κέντρο Φροντίδας Προσφύγων – εκεί όπου η αλληλεγγύη χαρίζεται απλόχερα», το parallaximag.gr παρουσιάζει τη δράση ενός χώρου που εδώ και οκτώ χρόνια αποτελεί καταφύγιο για ευάλωτες κοινωνικές ομάδες στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Το Κέντρο άνοιξε τις πόρτες του το 2017, στην περιοχή του Σιδηροδρομικού Σταθμού, υπό την αιγίδα του ΠΕΣ και με τη συνδρομή της Agape Hellas και άλλων οργανισμών. Από τότε, συνεχίζει αδιάλειπτα να προσφέρει βασικές υπηρεσίες φροντίδας, στήριξης και αξιοπρέπειας σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.

Το αφιέρωμα επισημαίνει ότι το Κέντρο δεν υπόσχεται λύσεις, αλλά προσφέρει το αυτονόητο: μια ζεστή μερίδα φαγητό, καθαριότητα, ρούχα, έναν φιλικό λόγο και ένα βλέμμα κατανόησης. Υπογραμμίζεται ότι οι λέξεις «φιλοξενία» και «σεβασμός» δεν αποτελούν απλή ρητορική, αλλά μετουσιώνονται σε πράξεις κάθε Τρίτη και Πέμπτη, στην οδό Χρήστου Πίψου 5, μεταξύ 12:00 και 16:00.

Μπροστά από τις πόρτες: η αναμονή της ελπίδας

Το ρεπορτάζ περιγράφει με συγκίνηση τη σκηνή έξω από τις πόρτες του Κέντρου: μητέρες με μωρά στις αγκαλιές, έφηβοι μόνοι, πατεράδες που προσπαθούν να εμψυχώσουν τα παιδιά τους. Τονίζεται ότι η αναμονή, όσο κι αν φαίνεται μεγάλη, είναι αναμονή για κάτι περισσότερο από μια υπηρεσία – είναι αναμονή για μια ανάσα, μια αίσθηση κανονικότητας και φροντίδας.

Μέσα στον χώρο: οργάνωση και αξιοπρέπεια

Το parallaximag.gr σημειώνει ότι μέσα στο Κέντρο επικρατεί οργάνωση και αξιοπρέπεια. Η είσοδος γίνεται με σειρά προτεραιότητας, ώστε να εξυπηρετούνται όσο το δυνατόν περισσότεροι χωρίς συνωστισμό.
Υπογραμμίζεται ότι λίγοι αλλά αφοσιωμένοι εθελοντές καλούνται να εξυπηρετήσουν 150–200 ανθρώπους κάθε φορά. Η περιορισμένη λειτουργία δύο ημερών την εβδομάδα δεν είναι επιλογή ευκολίας, αλλά αποτέλεσμα των περιορισμένων πόρων και προμηθειών. Παρ’ όλα αυτά, οι πόρτες παραμένουν ανοιχτές χάρη στη σταθερή και ανώνυμη υποστήριξη πολιτών και ομάδων.

Υπηρεσίες που αγκαλιάζουν τον άνθρωπο

Το αφιέρωμα τονίζει ότι η φροντίδα στο Κέντρο δεν σταματά στο φαγητό ή στον ρουχισμό. Παρέχονται μπάνια και πλυντήρια, είδη προσωπικής υγιεινής και υπηρεσίες καθαρισμού, χάρη σε συνεργασίες με φορείς και επιχειρήσεις της πόλης.
Αναφέρεται επίσης ότι δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στις διατροφικές συνήθειες των επισκεπτών, ώστε το φαγητό να είναι όχι μόνο επαρκές, αλλά και σεβαστό προς τις θρησκευτικές και πολιτισμικές τους ανάγκες.
Παράλληλα, πραγματοποιούνται μαθήματα γλωσσών, τόσο ελληνικών όσο και άλλων, με διερμηνείς, προκειμένου να διευκολυνθεί η κοινωνική τους ένταξη.

Ρουχισμός: μέριμνα και όχι «ξεφόρτωμα»

Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη διαδικασία ταξινόμησης και επιλογής των ρούχων. Το ρεπορτάζ σημειώνει ότι δεν γίνεται αποδεκτή οποιαδήποτε δωρεά· τα φθαρμένα ή ακατάλληλα είδη απορρίπτονται.
Τα ρούχα κατηγοριοποιούνται ανά φύλο, ηλικία και μέγεθος, ανανεώνονται ανά εποχή και τοποθετούνται με τρόπο κατανοητό ακόμη και για όσους δεν διαβάζουν ελληνικά. Τονίζεται ότι ο στόχος δεν είναι η φιλανθρωπία, αλλά η αξιοπρέπεια: κάθε επισκέπτης δικαιούται χρόνο, επιλογή και ευγένεια.

Από την κρίση της Ειδομένης στην καρδιά της πόλης

Σύμφωνα με το αφιέρωμα, η ίδρυση του Κέντρου συνδέεται με τη μεγάλη προσφυγική κρίση της Ειδομένης, όταν χιλιάδες άνθρωποι βρέθηκαν σε αδιέξοδο.
Η ανάγκη μεταφέρθηκε στην πόλη, και μαζί της δημιουργήθηκε ένας χώρος όπου ο καθένας, ανεξάρτητα από εθνικότητα, θρησκεία ή πορεία ζωής, μπορεί να σταθεί χωρίς φόβο ή ντροπή.
Τονίζεται πως οι αρχικές ανησυχίες για τη συνύπαρξη αποδείχθηκαν αβάσιμες: οι εντάσεις είναι ελάχιστες και η συνεννόηση αποτελεί τον κανόνα.
Η επιλογή της συγκεκριμένης γειτονιάς, αν και αρχικά θεωρήθηκε «τολμηρή», αποδείχθηκε ασφαλής και λειτουργική, καθώς η σχέση με τους κατοίκους και τα καταστήματα είναι θετική και αμοιβαία υποστηρικτική.

Η δύναμη των εθελοντών

Το parallaximag.gr αναδεικνύει τη σπουδαιότητα του εθελοντισμού. Άνθρωποι από την Ελλάδα και το εξωτερικό, φοιτητές, ομάδες νέων και απλοί πολίτες συμμετέχουν ενεργά στις καθημερινές ανάγκες του Κέντρου — άλλοι στην κουζίνα, άλλοι στο παιδικό δωμάτιο, άλλοι στη διανομή ή στη συνοδεία σε υπηρεσίες.
Υπογραμμίζεται ότι εδώ ο εθελοντισμός δεν είναι πράξη υπεροχής, αλλά μάθημα ισότητας: «σήμερα βοηθώ εγώ, αύριο ίσως χρειαστώ βοήθεια εγώ».
Πολλοί από όσους κάποτε εξυπηρετήθηκαν, όταν σταθούν ξανά στα πόδια τους, επιστρέφουν ως εθελοντές, κλείνοντας έτσι έναν κύκλο αλληλεγγύης.

Ένας φάρος συνέχειας

Το αφιέρωμα χαρακτηρίζει το Κέντρο ως «φάρο συνέχειας» μέσα σε μια εποχή αστάθειας.
Παρά τις εναλλαγές ροών – από την Ασία, την Αφρική ή εμπόλεμες ζώνες – παραμένει ένας σταθερός παρονομαστής: μια πόρτα ανοιχτή.
Το Κέντρο στηρίζεται αποκλειστικά σε ιδιωτικές δωρεές και ανιδιοτελή προσφορά, χωρίς καμία διάκριση. Κάθε μικρή πράξη —ένα κομμάτι ψωμί, ένα μάθημα γλώσσας, ένα χαμόγελο στην υποδοχή— συμβάλλει στη μεγάλη εικόνα της ανθρωπιάς.

Επίλογος

Όπως καταλήγει το parallaximag.gr, η καταγραφή αυτή δεν εξωραΐζει τις δυσκολίες, αλλά δείχνει ότι στην Πίψου 5 η ελπίδα έχει πρόσωπο και όνομα.
Η ανθρωπιά, τονίζεται, δεν είναι αφηρημένη έννοια, αλλά καθημερινή, απαιτητική πράξη: να σκύβεις, να ακούς, να μοιράζεσαι.
Εκεί όπου η ανάγκη συναντά την αξιοπρέπεια, η αλληλεγγύη πράγματι χαρίζεται απλόχερα.

Μπορείτε να διαβάσετε το πλήρες αφιέρωμα του parallaximag.gr σε αυτόν τον σύνδεσμο.